Posted in Թռիչք դեպի միտք, Uncategorized

Գիշեր․․․

Իմ գիշեր․․․իմ երազների արահետ, իմ կյանք, իմ հավատ, դու ես ինձ ձգում, մագնիտի նման ինձ գրավում և ձգում։ Այն աստղային, երազային գիշերը, որ տիրում է իմ ներսում չկա։ Ախ իմ գիշեր, ախ իմ երկինք, ախ այդ երազային գույները ինձ տենչում են, այդ հրաշքները ինձ են սպասում, ինձ են ուզում։ Ինչպես քեզ հասնեմ, ձեռքերս ձգեմ, քեզ գտնեմ և թռչեմ, ախ գիշեր, ինչպիսի հրաշքներ ես գործում, ինչպիսի ջերմություն ես տալիս ինձ, այն աստղերը, այն երկինքը և այն կապույտի երազնգները միտքս պայթեցնում են, խելագարեցնում։

Leave a comment