Posted in Թռիչք դեպի միտք, Uncategorized

Միտքս շողում է…

Միտքս շողում է…..Աչքերս փայլում են….. Արևից այրված, խենթացած թռչում եմ ես, այտերս այրվում են, այրվում, կարմրում, վառվում, մոխրանում, կյանքս կարծես երկինք է թռչում, իսկ ես մոլորված մի անխելք, որ սիրում է հավերժ….. Սիրում եմ, սիրում……. Ես  մի գիժ պոետ եմ, խենթացած, այրված, մոլորված, խճխճված, մտքերս կորցրած, բայց հոգիս սեր է ուզում, իսկ ես արևի շող, մի շող, որ միտքս կփայլեցնի և կյանքս կլուսավորի………

Leave a comment