Ես պոեմ եմ․․․․երկար պոեմ, մի գեղեցիկ, լուսավոր պոեմ, որ միգուցե հետո, հետո ինձ կարդալուց կյանքը կլցվի գույներով, որ ամպերից հրաշք կթափվի։ Ես ձեր աչքերում կփայլեմ անվերջ, արևի շողերի նման ձեր աչքերը կվառեմ և կփախչեմ։ Ես պոեմ եմ, որ վազող ժամանակի հետ տողերս թռնում են` չհասցնելով հնչել։ Պոեմ եմ ես, պոեմ։ Հայացքս միթե չի հուշում, որ կյանքը գեղեցկացնում եմ, հայացքիս նոտաները իմ տողերի հետ գնում են գնում, իսկ սիրտս իր ուզածն է հնչեցնում․․․
Թռիչք 